Engelse poon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Engelse poon
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2013)
Engelse poon
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Scorpaeniformes (Schorpioenvisachtigen)
Familie:Triglidae (Ponen)
Geslacht:Chelidonichthys
Soort
Chelidonichthys cuculus
(Linnaeus, 1758)
Originele combinatie
Trigla cuculus
Synoniemen
  • Aspitrigla cuculus (Linnaeus, 1758)
  • Trigla cuculus Linnaeus, 1758
  • Trigla grunniens Lacepède, 1801
  • Trigla pini Bloch, 1793
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Engelse poon op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

De Engelse poon (Chelidonichthys cuculus) is een straalvinnige vis uit de familie van ponen (Triglidae) en behoort derhalve tot de orde van schorpioenvisachtigen (Scorpaeniformes).[2]

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De vis kan een lengte bereiken van 50 cm. De hoogst geregistreerde leeftijd is 21 jaar.

Met de spieren aan zijn zwemblaas maakt hij trommelgeluiden.[3]

Leefomgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De Engelse poon is een zoutwatervis. De vis prefereert een gematigd klimaat en leeft hoofdzakelijk in de Atlantische Oceaan. Bovendien komt de Engelse poon voor in de Middellandse Zee. De diepteverspreiding is 15 tot 400 m onder het wateroppervlak.
De Engelse poon komt vooral voor langs de Engelse en Ierse kusten, van daar de naam. Deze poon komt weliswaar ook voor in de Noordzee, maar is zeldzaam langs de kusten van de Lage Landen.[4]

Relatie tot de mens[bewerken | brontekst bewerken]

De Engelse poon is voor de beroepsvisserij van beperkt belang en ook niet populair bij zeehengelaars.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • Foto's van de Engelse poon op FishBase]